Wie blogt, die blijft

Stop de EPA's

Gisterenochtend ben ik op stap geweest met de Togolese delegatie die deze week Overpelt bezoekt in het kader van 11.11.11. Dat hebben goed geïnformeerde Overpeltenaren misschien al opgemerkt op de Internetgazet.
Vooraleer we op het gemeentehuis ontvangen werden door een (weliswaar zwaar uitgedund) schepencollege, zijn we met de gasten ook eens een kijkje gaan nemen in asielcentrum het Valkenhof in ons eigenste Overpelt. Bedoeling was om hen een idee te geven van het leven van Afrikaanse en andere vluchtelingen die in ons land verblijven. Er werd ons verteld dat Valkenhof sinds een klein jaar alleen nog gezinnen herbergt, en dan gaat het over mensen zonder papieren die hier mogen blijven tot hun kinderen 18 jaar zijn. Dat vonden we wel een ietwat vreemde situatie, want in plaats van die mensen onmiddellijk uit te wijzen kiezen we ervoor om hen te laten blijven vanwege de kinderen, wat een heel nobel en humaan gebaar is. Maar eenmaal die kinderen dan perfect Nederlandstalig zijn en goed geschoold met eventueel talent genoeg om hogere studies aan te vatten, worden ze zonder pardon terug naar hun land van herkomst gestuurd. Begrijpe wie kan! En wat meer is: hoewel de ouders best willen en kunnen werken, mogen ze dat dus niet omdat ze geen geldige papieren hebben. Da's toch te gek.
Op een bepaald moment stond 1 van de vluchtelingen ons te woord en vertelde ons dat ze het leven dat ze nu leidt (lijdt...) bijna ondraaglijk vond, wegens geen echt toekomstperspectief. Ze was een alleenstaande vrouw met 2 kinderen die al 5 jaar in België verblijft waarvan 2 jaar in Valkenhof. Ze mag in feite het centrum verlaten maar durft amper de deur uit omdat ze altijd riskeert gecontroleerd te worden (bv. op de bus naar Hasselt) en dan volgt er weer een heel gedoe wegens geen geldige papieren maar wel geldig verblijf in het asielcentrum. Bovendien worden de mensen elke avond op hun aanwezigheid gecontroleerd om middernacht en is het met 40 kinderen in het centrum soms wel erg druk en luidruchtig. Daar komt nog bij dat er altijd te weinig vrijwilligers zij om bv. de creche open te houden, zodat de ouders Nederlands kunnen leren. Enfin, meer dan genoeg stof tot nadenken, want ook de Togolezen vroegen zich af of het niet beter ware dat de mevrouw in kwestie haar heil zou gaan zoeken in een ander Afrikaans land, waar ze tenminste geen last van discriminatie had, waar men haar taal (Frans) spreekt en waar ze een stabiele toekomst met een nieuwe echtgenoot zou kunnen uitbouwen. Voor mij was het hele verhaal alvast een gelegenheid om in te zien hoe vreselijk complex de vluchtelingenproblematiek is.
Onze Afrikaanse gasten vonden het allemaal nog des te surrealistischer, want zij zien in de dagelijkse praktijk dat hun landgenoten steeds meer redenen hebben om het continent te verlaten. Europa is immers van plan om zogenaamde EPA's af te sluiten en op die manier de Afrikaanse landbouwer volledig te nekken. Het is om die EPA's te stoppen dat zowel 11.11.11 als Vredeseilanden en Oxfam dit jaar hun campagnes rond dat centrale thema bouwen. Na het zien van de dvd met geuigenissen met andere Togolese landbouwers kon ik inderdaad niet anders dan toegeven dat Europa écht niet goed bezig is om de Milleniumdoelstellingen tegen 2015 te realiseren. Hoog tijd dat de progressieve vleugel in het Europarlement eens van zich laat horen!

posted by Ikke @ zaterdag, november 03, 2007