Wie blogt, die blijft

Deur de draaideur deur

Vandaag uitgebreid in alle media (en terecht!): de draaideurboefjes. Dat wordt weer een ellenlange discussie over welk repressiebeleid nu eigenlijk het beste is: de bootcamps zoals Dedecker ze voorstelt (daarnet in Terzake afgedaan als: niet efficiënt omdat de jongeren een nóg negatiever zelfbeeld krijgen) of eerder meer plaatsen in de jeugdinstellingen. Enfin, alle voorstellen passeren ongetwijfeld de revue.
Waar ik het moeilijk mee heb: hoe komt het dat die mannekes zo hardleers zijn, en hoe zijn die zo ver op het slechte pad geraakt? En waarom wordt er bv. zeker in de grootsteden niet een sluitend systeem uitgewerkt dat ervoor zorgt dat élke jongere zijn schoolplicht nakomt? En dat ook de ouders weten welke hun rol daarin is. Want daar begint het toch allemaal: ouders die het zelf allemaal niet meer zo goed zien zitten met hun kinderen, laten de zaken op hun beloop, en dan gaat het met zo'n kind van kwaad naar erger. Hoe verschrikkelijk ik de feiten ook vind en hoe hatelijk ze ook overkomen als ze de politiemensen uitlachen, toch denk ik: arme kinderen, misschien hadden ze veel betere kansen in onze maatschappij gekregen als ze van jongsaf goed opgevolgd waren geweest. Maar daar wringt het dure schoentje: want zo'n systeem uitwerken ivm schoolplicht en ook de opvolging voor en na kost verschrikkelijk weel geld. Geld dat onze staatskas zou moeten krijgen van zijn werkende bevolking. Voor een stuk is dat gelukkig zo, ook al word ik wel eens ziek als ik naar mijn loonbrief kijk, en ik zie het verschil tussen bruto en netto. Maar als ik dan de zelfstandige medemens hoor zeggen in een restaurant 'geef me maar een bonneke, dan kan ik dat inbrengen', tja, wat zeg je dan? Of zoals ik eerder al het voorbeeld gaf van de goedverdienende man (maar op papier zo arm als een luis) die met de nieuwste BMW wegreed bij het OCMW met een stookoliecheque in de hand... Zo iemand moet tegen mij nooit ofte nooit komen zagen dat we in een apenland wonen waar de boefjes nog rapper buiten dan binnen zijn in een politiekantoor. Als iedereen in dit land zijn plichten nakomt, dan ben ik ervan overtuigd dat er voor alle problemen geld is. Niet alleen voor het vermijden van crimineel gedrag bij jongeren, maar ook voor investeringen in andere dringende onderwijszaken, voor de verkorting van de wachtlijsten in de gehandicaptenzorg, voor de verhoging van de pensioenen, voor noodzakelijk onderzoek tegen kanker, voor een betaalbare gezondheidszorg, voor veiligere wegen, een beter milieu. Enfin, ik wil alleen maar zeggen dat ik écht niet kan verdragen dat mensen die niet zoals iedereen hun verplichte belastingen betalen, nog komen zeuren over al die dingen. Ze hebben ze zelf mee deel aan.

posted by Ikke @ maandag, april 28, 2008