Wie blogt, die blijft

Septembermaand = herbeginnen

u zult het ongetwijfeld ook gemerkt hebben: plotsklaps begint er in dit kleine landje weer een gigantische machine zich op gang te trekken die alles en iedereen terug meeSLEURt in de dagelijkse routine. Kindjes weer naar school, sportclubs strekken de spieren, cursussen allerhande worden gestart. En op het werk is het van hetzelfde laken een broek. Daar waar we tijdens de zomer toch in enigerlei mate de gelegenheid hadden wat achterstand weg te werken, gaat het nu straight to the top. Het voelt een beetje aan als een fles bubbels die wat heeft zitten 'kissen' en nu in volle uitbarsting iedereen terug wakker doet schieten.
Enfin, qua prozaïsche beschouwingen wil ik het hierbij laten, ik wil u zeker niet wegjagen van mijn blog. Daarvoor heb ik trouwens al flink mijn best gedaan door u sinds begin juli in de kou te laten staan.
Wat waren zoal de overpeinzingen, ergernissen, vreugdes en grieven die me de afgelopen maanden bijgebleven zijn (en waar ik telkens een vol A4-'tje over vol had kunnen zeveren, maar zoals gezegd: ik had wel wat beters te doen):
- waarom vraagt elke Waal die ik tijdens mijn vakantie tegengekomen ben wat wij als Vlamingen nu eigenlijk wel van hen denken? Welnu, niks speciaals, we zijn gewoon allemaal Belgen, en in Brussel moeten ze eens stoppen met stennis te maken. Trop is teveel!
- wat hebben we toch een geweldig aanbod aan activiteiten in eigen land, die bij goed weer meer dan de moeite waard zijn. Je kunt het toch zo gek niet bedenken, of het ligt voor het rapen: kunst, cultuur, muziek, amusement, sport, ontspanning, whatever. We weten niet hoe goed we het hebben!
- is politiek wel mijn ding? Ja, maar niet zoals hij nu gevoerd wordt. Ga ik er iets aan kunnen veranderen? Wellicht niet, tenzij ik heel hard ga roepen. Maar geef mij maar de anonimiteit en vooral de inhoud. Met andere woorden: een goeie platte Vlaamse dorpspolletieker zal ik nooit worden. Daarvoor dweil ik gewoonweg niet voldoende recepties en andere evenementen af.
- Moet ik niet dringend eens heel intensief gaan sporten, wil ik op mijn veertigste niet compleet vastgeroest geraken.
- Shit, binnen een paar weken is het 20 jaar geleden dat mijn studentenleven in Leuven begon. En ik heb nog niks geregeld om dat eens heeeeel erg uitbundig te gaan vieren.
- Waarom kan ik zo verschrikkelijk genieten van verschillende goeie boeken tijdens mijn vakantie, en slaag ik er tijdens de rest van het jaar niet in om daarvoor ook mentale ruimte vrij te houden?
- Ga ik volgend jaar nog een job hebben?
- Waarom heb ik alleen last van allerlei kleine kwaaltjes als ik ga werken?
- Moet ik misschien toch nog eens iets proberen in het onderwijs?
- Wanneer ga ik er eindelijk eens in slagen om zeer regelmatig vegetarisch te koken.Ik val nog veel te vaak terug op de patatten-met-groenten-en-vlees-combinatie. Want dat is toch zo gemakkelijk.
- Zou ik niet eens wat vaker 'neen' moeten zeggen?

Het werd desalniettemin weer een boeiende zomer. Ik teken ervoor om volgende jaar nog meer van dattem te krijgen.

posted by Ikke @ maandag, september 07, 2009