Wie blogt, die blijft

De parabel van de luie moeder

Er was eens een land, heel ver weg, in het welvarende Europa, waar voor een huismoeder die een beetje geen zin meer had om voor haar eigen kindjes te zorgen, een wel heel toffe oplossing bedacht was: ze bracht ze gewoon naar een door de overheid gesubsidieerde creche om alzo haar dagen te vullen met koffiekletsjes allerhande en 'shop til you drop'. "Dat moet kunnen", dacht de moeder, terwijl ze zich comfortable neervlijde in haar met zwart geld verdiende tuinbank van een duur Engels merk. "Dit is toch echt wel het land van melk en honing", en ze prijsde zich gelukkig. En zonder morren ploeterde de werkende mens voort en betaalde met veel plezier een hoop belastingen om alzo de luie moeder, die waarschijnlijk af en toe wel eens een centje als schoonmaakster bijverdiende, toch financieel te ondersteunen zodat ze toch de minimumprijs voor de opvang van haar bloedjes mocht blijven betalen...
MAAR 'T ZAL ERMEE GEDAAN ZIJN, POTVERDEKKE. WAT IS ME DAT NOU?!!!!!!
Gewoonweg ronduit verbieden moeten ze het, die carottentrekkerij. Daar dient de opvang toch niet voor zeker?
Ahum, voor de rest alles ok hoor...

posted by Ikke @ donderdag, mei 08, 2008