Wie blogt, die blijft

Op droog zaad

De laatste dagen geraak ik maar niet op het creatieve pad. Op 't werk al een tijdje lost in space, en bloggen lukt ook niet echt. Het zal wel liggen aan het 'laatste loodjes'-gevoel, dat me altijd bekruipt als er een vakantie in het vooruitzicht is.
Gelukkig is er dan nog altijd zoiets fantastisch als muziek. Op dit moment bijvoorbeeld het ongelooflijk mooie 'Right to be wrong' van Joss Stone dat uit mijn hoofdtelefoon komt. Heerlijk gewoon, helpt echt om even terug down to earth te komen. Ik ben ook zo iemand die 's morgens in de file luidkeels zit mee te zingen met de radio, tot grote verwarring van de mensen links of rechts van mij: zit daar nu iemand bij in de auto of is die tegen zichzelf aan het praten? Moest ik een deftig zangtalent hebben, ik had mezelf allang lid gemaakt van een amateur-groepje om covers te gaan zingen.
Doet me denken aan mijn studententijd in Leuven toen we daar met een aantal nogal eens naar de karaoke afzakten. Altijd afgeladen vol met louche types, gemengd met veel te zatte studenten die dachten te kunnen zingen. En daar dan types als Bart 'ik ga dood aan jou' Herman tussen, of Sergio godbetert. We hebben daar ooit een onvergetelijke act gedaan met een kameraad die toen rijkswachter was en die met 2 van ons 'Kiss' van Prince te berde bracht. Haha, hij is intussen chauffeur van een minister in de federale regering, maar ik verklap lekker niet van welke...
Ahum, voor mama en papa die mijn blog ook al eens lezen: dat was alleen tijdens de jaren dat ik in eerste zit geslaagd was eh ;-) Euh, waren die er eigenlijk wel??? Ja toch wel, eentje.
Ach, carpe diem, er is al miserie genoeg in de wereld.
Zo en nu nog even Super Duper Love van Joss Stone beluisteren, lalalalalalaaaa....

posted by Ikke @ maandag, mei 26, 2008