Gedichtendag vandaag!
Ik kan je nu al zeggen
nog voor eender wat,
dat je mijn hart allang
niet meer verlaten kan.
Tenzij heel even - zoals nu,
om wadend door m’n bloed
naar m’n hoofd te stijgen.
Dan denk ik aan je.
Zoals nu.(Stijn Vranken)
La condition humaine
Vandaag verscheen er plots een bericht op het intranet van ons bedrijf. Een 43-jarige collega bleek plots gestorven te zijn. Nu gebeurt het wel af en toe in een bedrijf van 15.000 mensen dat er ook jongere collega's sterven, maar als je dan hoort dat deze collega er zelf voor gekozen heeft, dan is het even slikken. Komt daarbij dat met de walgelijke media-heisa rond het drama in Dendermonde er weer allerlei onheilspellende berichten dienaangaande verspreid worden. Want het gaat helemaal niet goed met de mentale gezondheid van de gemiddelde Belg. Als we al niet met zelfmoordgedachten zitten vanaf puberleeftijd, dan zitten we wel aan de Prozac, de slaapmiddelen, de uppers of aan de alcohol. Vanmiddag maakte ik me met een collega nog de bedenking dat we stilaan de laatste der Mohikanen zijn, met een levensstijl die dat soort toestanden toch graag ver uit de weg gaat. Waarmee ik geen waarde-oordeel uitspreek over diegenen die wel die weg inslaan, want meestal is daar wel 1 of andere reden voor die je daarvoor doet kiezen. Maar het ís geen oplossing, dat is het tragische aan heel de zaak. Het maakt op termijn de zaken alleen maar erger: de oorzaak wordt op die manier niet opgelost, slechts de gevolgen worden (tijdelijk) draaglijker. En waar ligt dat nou in godsnaam aan? De maatschappij legt mensen zoveel druk op, wordt dan geopperd. En dat is ook zo, je zult het mij niet horen zeggen. Ik ben ook al eens een keertje wegens oververmoeidheid finaal de bocht uitgegaan en moest toen toch wel een tijdje nieuwe energie opdoen. Maar ik heb toen wel een interessante les geleerd: ge kunt allemaal de boom in, als ik in de Aldi winkel en met tweedehandsspullen mijn leven vul, maakt me dat niet ongelukkiger. En sindsdien relativeer ik de boel allemaal een beetje en je m'en fous wat de rest van de wereld daarvan denkt. Heerlijk. Moest iedereen een beetje meer doen. Bon, wat niet wil zeggen dat ik niet nog eens in de patatten val, want 'nee' zeggen heb ik nog niet echt goed geleerd. Dus alles kan beter.
Maar hoe groot ís Allah eigenlijk?
Bon, afgelopen zaterdag ben ik dus met man en kinderen afgezakt naar Hasselt om er bij een temperatuur van min 14 (een stukje) mee te stappen in de manifestatie tegen het geweld in Gaza. Wat is me daar opgevallen? Dat er daar vanaf de eerste minuut gescandeerd werd 'Allah hoe akbar'. Enfin, dit zal wel niet de juiste schrijfwijze zijn, ik geef het voor de makkelijkheid dus gewoon effe fonetisch weer.
Waar ik me nu zorgen om maak is dat dergelijke slogans de zaak volgens mij niet vooruithelpen. Allah mag dan wel groot zijn, maar hij heeft totnogtoe nog niet veel ondernomen om de doffe ellende in het Midden-Oosten te stoppen. U leest het goed: net als van de katholieke Kerk krijg ik ook het heen en weer van al te uitgesproken moslim-uitlatingen. Want iedereen beseft toch wel dat precies die verdomde godsdiensten aan de basis liggen van heel erg veel conflicten op deze planeet. Haalt het dan iets uit om daar mee af te komen in een manifestatie die eigenlijk gewoon de vreselijke daden van Israël aanklaagt? Nee, als je het mij vraagt zorgt dat er alleen maar voor dat je nog maar eens een verkeerde perceptie van de zaken krijgt, want de betoging was wel degelijk georganiseerd door onder andere 11.11.11. en de vakbonden, en die hebben hoegenaamd geen uitstaans met eender welke religieuze wereldbeschouwing
whatsoever. Maar tegen dat je dat aan de mensen in kwestie hebt uitgelegd, denk ik dat het probleem in Gaza en heel Palestina opgelost is. Not, dus.
Stop de waanzin in Gaza! Nu!
OPROEP:Mensen uit verschillende Limburgse organisaties, zijn vanuit de verontwaardiging over de afschuwelijke gebeurtenissen in Gaza, bij elkaar gekomen om ook in Limburg de aandacht te vestigen op deze humanitaire ramp die zich voor de ogen van de hele wereld afspeelt.
Meerdere ontwikkelingsorganisaties, vakbonden en zelforganisaties van allochtone origine, hebben de handen in elkaar geslaan in het Limburgs comité tegen de oorlog in Gaza.
Op zaterdag 10 januari om 10.00 uur organiseren zij in Hasselt een grote manifestatie. Het is verzamelen geblazen aan het standbeeld van de onbekende oorlogsvrouw (hoek Maastrichterstraat, Kolonel Dusartplein).
Vandaar gaat de optocht over de groene boulevard van Hasselt. Einde voorzien om 12.00 uur.
Deze manifestatie zal verlopen rond de 3 volgende ordewoorden:
- Stop de bombardementen en de grondoorlog in Gaza
- Stop het embargo tegen de Palestijnen
- Stop het geweld tegen alle burgers, NU!"
Bij deze een warme oproep om mee te stappen!
It's a sign! It's a sign!
Woehaahahaaahaa, den Esser is met zijne truck toch wel pardoes achterop zijne voorligger gereden na 10 kilometer in iets wat een rally had moeten worden.
Hahahaha, en als'em achterop zijne voorligger gereden is, is'em ook nog in de fout. Pets, dus dubbel gesjareld, Noëlleke!
Zo, voor de rest wens ik u peis en vree in 2009! Met een goede gezondheid in ieder geval, en het inzicht dat een heel klein beetje crisis misschien nog niet zo slecht is. Het milieu zal er wel bij varen. Maar dan wel maar een klein beetje crisis eh!
En vooral veeeeeeeel lachen! Wij zijn in ieder geval dus al begonnen!
