31 maart 2009

Druk, drukker, drukst

Wat een drukke tijden zijn dat tegenwoordig zeg. Langs alle kanten komt de campagne voor de verkiezingen op gang. Elke dag is er wel ergens 1 of ander evenement of vergadering waar kandidaten moeten verschijnen. Vorig weekend nog naar een leuke fuif geweest in Hasselt, 'Soirée Rouge'. Daar hebben we onze dancing shoes nog eens aangetrokken. Altijd leuk! Dan zondag workshops in Gent, in een heel toffe locatie: www.zebrastraat.be. Heel erg de moeite om eens te zien wat ze in een stad kunnen realiseren van creatieve woonprojecten. Daar kunnen we in Overpelt nog zo immens veel van leren. Maar dat vereist wel een hele batterij mensen met visie en een hele creatieve geest. En laat het nou net datgene zijn wat ik soms mis. Kom eens uit uw kot, mensen, lanceer eens een idee, laat u horen. Het zotste idee kan het beste zijn, als het goed uitgewerkt wordt.
Enfin, ik ga proberen in het kader van de campagne nog een aparte verkiezingsblog op te starten, maar dan zet ik daar wel een linkje naartoe vanuit deze blog. Want ook een e-campagne is in deze hoogtechnologische tijden een absolute must!
Vooruit met de geit! Laat de peilingen maar zijn wat ze zijn, we gaan er helemaal voor!

06 maart 2009

Het is zover!

Waar we stiekem in Overpelt wel een beetje op hoopten, is nu een feit: ik mag meedoen met de Vlaamse Parlementsverkiezingen op 7 juni. Gisteren werd de sp.a-lijst officieel goedgekeurd en vandaag ging het al meteen richting Hasselt voor een namiddagje 'pre-campagnevoeren' op de Grote Markt.
Dat worden dus drukke maanden en een extra spannende dag op 7 juni, want hoewel ik ergens ver weg in de lijst van de opvolgers terug te vinden ben, wil ik toch graag een heel mooi resultaat neerzetten. En dus gaan we eens flink van jetje geven.
Maar eerst nog gauw een paar tientallen vragen verzinnen voor de 2e editie van de Grote Wereldquiz van Think Global Act Local in Overpelt. Allen daarheen op 10 april. Als het wordt zoals vorig jaar, is het 'ambiance verzekerd'. Inschrijven kan tot 27/3. Alle details in de volgende Kiosk.

04 maart 2009

Leve de crisis

Nee, toch maar even verduidelijken: leve de kortere files op de E314. En als die door de crisis korter geworden zijn, is dat natuurlijk heel erg. Het toont toch maar aan hoe verschrikkelijk rap het allemaal kan gaan.
De laatste weken valt het ons met 3 carpoolers tegelijk op dat de files richting Leuven toch regelmatig voor heel wat minder oponthoud zorgen. En zo kwamen we dus tot de ietwat voorbarige conclusie dat er misschien wel heel veel mensen met lease-wagens plots geen werk meer hebben en dat al die bestuurders dus niet meer de baan op gaan.
Spijtige zaak uiteraard, dat spreekt voor zich. Maar het toont wel een bijzonder heikel punt aan: moesten de bedrijven eens stoppen met zoveel wagens aan hun personeel uit te delen en eens mee in een globaal mobiliteitsplan stappen waar je ook openbaar vervoer in betrekt, het zou toch al een stuk de zaak oplossen.
Want al die auto's waar Athlon, of KBC-Lease, of INGcarlease op staat, die zijn wij eens in het oog beginnen houden. Dat zijn er dus echt wel een massa. En al die mensen hebben echt niet allemaal een 'reizend beroep'. Velen van hen hebben naast het lease-logo ook 1 of ander ICT-logo staan. Kortom, ze rijden met een dure auto tientallen kilometers per dag, om dan ergens achter een bureau te kruipen met een pc die je met enkele aanpassingen even goed thuis kunt gebruiken. Om dan 's avonds rush-rush weeral de file in te duiken en diezelfde kilometers af te leggen.
Waar slaat dat nou eigenlijk op? Sinds ikzelf een hele tijd thuiswerk gedaan heb kan ik maar 1 ding zeggen: het is echt niet nodig om elke dag helemaal naar het werk en terug te rijden. Thuis werk je veel geconcentreerder en je hebt geen stress wegens te veel file en te laat bij de opvang te komen.
Waarom doen we dat dan niet massaal? Wat houdt ons tegen? Ik begrijp sommige keuzes in deze maatschappij echt niet.

01 maart 2009

Toch nog maar eens bloggen...

... want het is alweer een tijd geleden. Dat komt ervan als de agenda steeds voller loopt en je daarbij ook nog een huishouden moet runnen.
Enfin, inspiratie zat na het lezen van het gazetje van het Vlaams Behang. Zoals iedereen hebben ook wij uiteraard een plastic varken van VB gekregen. Volgens mij zijn die dingen gigantisch 'made in China' in 1 of andere sweatshop, maar daar liggen die van VB niet wakker van.
Ik las in hun blad een wel zeer merkwaardige doch interessante stelling. Even duiden: alwaar in het bronsgroen eikenhout, in het Zuiden van onze provincie een probleem qua 'dorpsschooltjes' ontstaat, daar is VB met dé oplossing. Zij pleiten ervoor om toch absoluut in Zuid-Limburg voorrang te geven aan alle dorpsschooltjes, ook al zorgt dat dan voor zeer kleine klasjes. Want de demografische eigenheid van die dorpen werkt steeds kleinere schooltjes in de hand die dreigen te verdwijnen.
Ik vind dat een zeer nobele gedachte: dorpsschooltjes mogen wat mij betreft zeker blijven bestaan, ook al kost dat wat geld, want ze versterken het sociale weefsel.
Maar wat ik niet begrijp is dit: VB is dus door de eigenheid van het zuidelijke deel van onze provincie eigenlijk voor die duurdere dorpsschooltjes. Het mag wat extra geld kosten: solidariteit, weetjewel... Waarom is dan krek dezelfde solidariteit met onze iets zuidelijkere zuiderburen zo ver zoek. Want ook daar is er een bepaalde eigenheid, een demografische evolutie die ervoor zorgt dat dat deel van het land wel wat geld kost en solidariteit vraagt. Hoe kan het dan dat ze daar toch zo verschrikkelijk tegen zijn. Ik begrijp dat niet. Het kan toch niet zijn dat het alleen maar draait om het verschil in taal? Eerlijk gezegd: als ik een échte Truienaar hoor babbelen in zijn plaatselijke dialect, dan versta ik daar amper iets van. Dan heb ik nog rapper een dialoog met een Waal, feitelijk. Dus alles is relatief, niet?
Als het aan mij lag, dan zou ik ervoor zorgen dat we zo enorm overstelpt werden met Franse taallessen en Waalse feiten in het nieuws van 19.00 uur dat niemand nog kon zeggen dat hij die mensen niet begrijpt. Het zou een heel stuk verschil maken in de communautaire dialoog (dju, wat ben ik die woorden spuugzat...) Ik ben geen royalist, maar wel een grote belgicist. Maar alles begin met mekaar te verstaan: praten werkt, zoals ze dat bij ons op 't werk tot vervelens toe zeggen.

Skype Me™! Web Counter
Add to Technorati Favorites
Locations of visitors to this page