Het Congolese conflict zit eigenlijk in je binnenzak
Voor de zoveelste keer op het nieuws: the never ending story van het conflict in Oost-Congo. Je staat erbij en je kijkt ernaar en je denkt: 'tja'... Maar als dan diezelfde dag er toevallig in huis gediscussieerd wordt over het aanbieden van gsm's aan kinderen van lagere schoolleeftijd, dan denk je: shit, zeg, we zijn er allemaal voor een stukje schuldig aan. Want ondertussen heeft in het Westen elke hond met een hoed op een gsm in zijn bezit, en liefst eentje van het allerlaatste model met de nieuwste technische snufjes. Want, hey, ik wil toch zeker niet onderdoen voor mijn buurman eh. Maar terwijl we met z'n allen ons vorige toestel vervangen door nog maar eens een modernere versie, woedt er in Oost-Congo een smerige, gore oorlog, en die wordt voor een groot deel betaald door de handel in Coltan, een essentieel onderdeel in gsm's. Daarom bij deze een oproep: in godsnaam, als je een gsm hebt en je kunt er de mensen mee bereiken die je wil bereiken, koop dan niet elke vijf voet een nieuw toestel. Want die arme kinderen die als vluchtelingen onderweg zijn in de horror rond Goma, die vluchten voor lui die eens dik met ons lachen om onze verslaving aan technische snufjes allerhande, en dus aan Coltan. Ik zal mijn 2dehands (!) toestel blijven gebruiken tot het in stukken uit mekaar valt!
Vandaag hebben mijn jongste dochter en ikzelf weer een leuke namiddag mogen beleven in Palethe, want het was vandaag weer Letterfretterdag. Voor wie het in Keulen hoort donderen: da's een namiddagje lezen, voorlezen, workshops, verteltheater en dies meer in ons eigenste cultureel centrum. Bij zo'n gelegenheden komt er altijd veel volk opdraven, wat een goeie zaak is, want het bewijst volgens mij dat ze in Pelt best wel een flinke brok cultuur lusten. Maar wat me altijd opnieuw weer opvalt, is dat je daar toch 9 keer van de 10 dezelfde mensen met hun kinderen ziet verschijnen. En dat frustreert me mateloos, want hoe kun je nog meer laagdrempelig worden als het hele evenement gratis en voor niks is, een programma bevat met voor elk wat wils, en volop reclame in alle scholen, individueel per leerling. Ik weet het niet meer, maar om god weet welke reden zag ik daar wederom niet de mensen uit een kansarme omgeving, noch migrantenkindjes. Hoe komt het toch dat we juist die mensen nog steeds niet kunnen bereiken ondanks de vele echt wel fantastische initiatieven in onze gemeente. En ik moet zeggen, na afloop van de Letterfretterdag ging ik mijn oudste dochter ophalen, en daar zie je dus exact hetzelfde verhaal. Ok, ik kan er daar misschien nog in komen dat er bepaalde groepen liever niet aansluiten bij eerder katholieke jeugdbewegingen, maar ach, ik ben zelf ook niet echt wat je noemt een kerkuil, eerder het tegenovergestelde. En vroeger toen ik nog zelf bij de scouts was, vond ik het ook ronduit belachelijk als we moesten bidden voor het eten, dat was gewoonweg aan mij niet besteed. Maar hey, als je je over die 5 minuten heen zet, en je je voor de rest rot amuseert, wat kon mij dan dat gebedje schelen. Wat er ook van zij, ik vind het echt een spijtige zaak dat we sommige ouders niet aan hun verstand kunnen brengen dat cultuur goed is voor kinderen, en dat ze zich nergens voor moeten schamen, en dat ze allemaal welkom zijn, ongeacht wat hun achtergrond is. Want zoals de zaken nu gaan, is de kans groot dat die kinderen in dezelfde cirkeltjes blijven draaien als die waar in hun ouders al hun hele leven in vertoeven.
Gisteren nog werd op de VTM-site luidop verkondigd dat al die ontslagen in de Kempen al bij al best wel zullen meevallen, wegens 10.000 openstaande vacatures. En nu roepen de vakbonden ineens dat daar niets van aan is. Sorry, maar dan is het hoog tijd dat de VDAB bij deze duidelijk aangeeft wat er van aan is. Die kunnen toch tellen, of niet? Dan zal het rap gedaan zijn met de discussie en weten de Nyrstar-mensen en alle anderen waar ze aan toe zijn. En wat VTM betreft, die hebben weer maar eens bewezen dat ze blindelings het VOKA achterna lopen en weinig onderzoek doen naar het waarheidsgehalte van dergelijke uitspraken. Stelletje prutsjournalisten! Die zijn al bijna net zo erg als dat zootje ongeregeld van Lijst Dedecker. (Lijst Dezeicker ware beter geweest als naam, excuse my french)
De campagne die 11.11.11 samen met FOS, Oxfam, ACV en ABVV plant voor de komende 2 jaren kon op geen beter (of eigenlijk slechter, het is maar hoe je het bekijkt) ogenblik komen. Het kernidee is immers: alleen wie een deftige job heeft, kan rekenen op een deftig leven. En laat nu net dat hetgene zijn waar sinds gisteren weer een heleboel mensen in Overpelt en de rest van de Kempen plots niet meer zeker van kunnen zijn. Want Nyrstar gaat mensen op straat zetten, en ze blijken niet de enige te zijn. Honderden jobs kwamen de laatste dagen al op de helling te staan. Wat volgt is weken of zelfs maanden onzekerheid voor gewone mensen die proberen hun gezin draaiende te houden. Zo zie je maar dat het hebben van werk toch zo verschrikkelijk belangrijk is. Niet alleen in ons kleine Overpelt, maar in alle kleine dorpjes en alle grote steden overal ter wereld. Iedereen heeft recht op zijn portie geluk, en ook al zeggen ze dat geld niet gelukkig maakt, het is toch verdomd handig. Voor wat het waard is, er is 1 klein lichtpuntje volgens VTM: er liggen 10.000 vacatures te wachten op een goeie arbeidskracht. We zullen eens zien hoe kritisch de werkgevers zich deze keer dan weer opstellen tijdens de aanwervingen.
Maar niet omdat ze echt kwaliteitsvolle artikelen brengen. Verre van. Wat ik deze en vorige week allemaal tegengekomen ben qua 'koppen' om toch maar de mensen te overtuigen om deze of gene krant te kopen, tart elke verbeelding. Een collega van mij, in bijberoep journalist bij Het Belang v. Limburg zei het zelf: wij leveren wel de artikelen aan, maar de kop wordt er pas op het laatst boven geplaatst, wanneer ze aan het layouten zijn. En dan kiest de eindredacteur vaak 1 zin die 'een beetje' geherfomuleerd is om de spektakelwaarde een beetje op te krikken. Tja, en dan gebeurt er eigenlijk in ons landje net hetzelfde als er nu al jaren in de States gebeurt: de mensen worden doodsbang gemaakt en geloven op den duur alles wat hen verteld wordt. Het is zelfs zo erg dat vorige week ergens te lande in een Dexia-kantoor de automaat leeg was (omwille van stakingen en dus geen geldtransport, welteverstaan!) waarop de cliënten met 4 tegelijk begonnen te panikeren: zie je wel, den Dexia is failliet, we zijn onze sollen kwijt. Jongens toch: een aandelenkoers heeft toch niks te maken met de liquiditeit van een bank, snap dat dan toch eens. Welk gazet gaat dat eens op een simpele manier aan zijn lezers uitleggen? En welke gazet gaat eens een soort deontologische code opzetten waardoor ze de waarheid niet telkens verdraaien ten voordelen van de eigen commerce. Pff, ik voel het al aan mijn eksterogen: ik ben weer veel te naïef.
Vooruit met de geit, we gaan niet blijven stilstaan bij de financiële crisis. Daar worden zowel ikzelf als mijn collega's stilaan helemaal groggy van. Tot er dan vandaag nog maar eens een schrijven van Artsen Zonder Grenzen in mijn brievenbus viel. Met uiteraard weer tal van foto's van uitgehongerde Afrikaanse kindjes. Tja, ze weten bij AZG altijd precies naar wie ze dergelijke folders moeten sturen... Ik kan daar dus echt niet tegen, zo'n uitgemergelde gezichtjes en dan die verhalen van 15-jarige kinderen die 20 kg wegen. (Ter vergelijking: mijn dochter van 5 weegt evenveel.) Met dan natuurlijk de vraag om nog maar eens te storten. Hoe kun je zoiets dan weigeren? Hoe verschrikkelijk egoïstisch zijn we dan in deze wereld bezig als de beurscrash nu al weken het ENIGE voorpaginanieuws is, terwijl ze daarginds opnieuw voor de zoveelste keer creperen. Met momenten kan ik er echt niet meer tegen en heb ik goesting om een paar families in huis te nemen. Want hoe je het ook draait of keert: we hebben hier toch van alles veeeeeel te veel. Verder rest me nu alleen maar u 1 rekeningnummer te geven: 000-0000060-60. U redt er levens mee!
Wat een miserie de laatste dagen in de banksector. Als dit misloopt, dan zal niets nog zijn als het ooit tevoren is geweest. Niet voor mij, en niet voor alle anderen. Ik heb echt wel medelijden met de concullega's van Fortis. Zo'n onzekerheid, dat wens je niemand toe. En ik vind het ook een spijtige zaak voor alle kleine aandeelhouders die in de afgelopen jaren dachten een 'goed-huisvader-aandeel' gekocht te hebben toen ze voor Fortis kozen. Nu blijken we met z'n allen gerold tegen duizend per uur. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, komen die lui van Al-Qaida nu ook nog zeggen dat het allemaal een bewijs is van de overwinning van de moslims. Het ergste van al is dat ze eigenlijk ergens wel de vinger op de wonde leggen. Want zoals ik eerder al schreef op mijn blog, is heel deze malaise het gevolg van een ongebreidelde hebzucht en een steeds groter wordende drang naar wereldoverheersing. Daardoor werden die Amerikanen zo diep in het verderf gestort en sleuren ze nu iedereen mee. Ik mag hopen dat Allah op een dag misschien dan toch ook eens goesting krijgt om types als Bush en Palin ter plekke een stevig infarct te bezorgen en een ticket 'straight to hell'. Zo, dat lucht op.
Op deze blog in de aanbieding: mijn blik op de wereld, zonder eender welke vorm van zelfcensuur. Al naargelang de goesting van de dag bericht ik over: mijn dorp, mijn werk, politiek in Overpelt en ver daarbuiten, dagelijkse activiteiten die speciale aandacht vragen, en verder wat onbestemd gezwets om de zaak een beetje te belazeren (grapje, ik zou niet durven!). Neem het zeker niet te serieus, ik schrijf gewoon wat ik denk en dat is zeker niet altijd 'politiek correct'. Zin om eens flink gas te geven als je vindt dat ik overdrijf: gebruik dan de comment-functie. Doen!
